Jestem żoną faceta, który j est zatrudniony na stanowisku: główny księgowy i mieszkamy w mieście stołecznym: Warszawa. Nie pracuję, bo mąż zarabia krocie, a ja w tym czasie zajmuję się dzieckiem i domem. Nie ma bowiem sensu posyłać Mateuszka do przedszkola i płacić serwując mu przy okazji możliwość złapania jakiejś infekcji. Mój główny księgowy jednak żyje tylko pracą. Wychodzi z domu około ósmej i wraca po dwudziestej. Trochę czasu zabierają mu dojazdy, gdyż Warszawa w kwestiach dotarcia do miejsca pracy potrafi być bardzo nieznośna. Martwi mnie jednak, ze po powrocie do domu, mój małżonek nie interesuje się tym co się dzieje w rodzinie, tylko bierze prysznic i siada jeszcze przed komputer, by około dwudziestej trzeciej pójść spać. Nie ma dla nas czasu, nie czuję jego bliskości. Mam ogromny temperament i jest mi bardzo ciężko przez długie okresy spać obok męża a nie z mężem. Nie wiem jak to zmienić. Rozmawialiśmy wielokrotnie, ale on wszystko składa na swoje przepracowanie i tłumaczy, że główny księgowy to zawód niesamowicie opłacalny ale i wyczerpujący. Potrzebuję Waszej pomocy drodzy forumowicze. Pozdrawiam. Anka.